een aantal vraagjes..

• 

  Eef

  03-07-2005 17:39

  Hallo,

  Ik ben 14 jaar en al heel erg lang bezig met schrijven in allerlei vormen. Ik maak gedichten, korte verhalen, ik beschrijf voorwerpen, plaatsen, dingen etc. Schrijven is echt één van mijn grootste hobby's geworden. Ik ben ongeveer anderhalf jaar geleden begonnen met het schrijven van een boek, ik heb al meer dan 100 bladzijden maar ik kom niet meer verder. Nu ben ik op zoek naar inspiratie voor een nieuw boek, omdat ik in anderhalf jaar tijd toch weer meer heb geleerd en beter heb leren schrijven. Maar ik zit met het volgende;

  Ik zou graag een spannend boek schrijven, maar ik weet niet waar ik inspiratie vandaan kan halen.. Meestal krijg ik inspiratie als ik zelf boeken aan het lezen ben, maar ik zou graag over iets schrijven waar nog niet veel over geschreven is. En kan ik het boek beter in de vorm van de ‘Ik persoon’ schrijven, of in de vorm van de naam van de hoofdpersoon, en is het beter om het boek in de verleden tijd te schrijven of in de tegenwoordige tijd? En als ik mijn boek dan in de verleden tijd zou schrijven, moet dan echt álles in de verleden tijd, ook als er iemand iets zegt bijvoorbeeld?

  Alvast bedankt voor jullie reactie's!

  Groetjes,

  Eef.
• 

  s@nne

  11-07-2005 15:17

  Hallo Eef,

  Als je een écht goeie schrijfster wil zijn hoef je niet te zoeken naar inspiratie maar dan komt dat, dan is het er op een bepaald moment.

  Als ik wil beginnen met een boek weet ik voor ik voor de computer ga zitten niet wat ik ga schrijven en ik begin te tikken…de woorden komen en voor ik het weet staat er een hoofdtuk. Iets waarvan ik van te voren niet wist dat ik er over wilde schrijven. Dat is natuurlijk een persoonlijke ervaring maar mij zegt het dat schrijfster worden niet een keuze is maar een gave.

  Dat eerste hoofdstuk laat ik ook altijd eerst lezen door een ander met de vraag of ze het verdere verhaal zillen weten. Daar is tot nu toe gelukkig nog altijd “ja” op gekomen maar ik verzin nooit van te voren wat er op papier moet en tijdens het schrijven ga ik dan ook aan één stuk door en dan is er ineens een begin waarmee ik verder kan. Hoe? Dat merk ik wel als ik weer ga zitten, nogeens dat eerste stuk lees en weer ga zitten typen.

  Probeer het wat minder krampachtig te doen en bepaal niet van te voren hoe het moet en wat je wilt, dan maak je het misschien wat makkelijker voor je zelf.

  Lukt het niet, dan is het helaas misschien zo dat je een andere hobby/beroep moet kiezen.

  Sterkte en ik hoop dat je hier iets aan hebt

  S@nne
• 

  Robert

  11-07-2005 15:35

  Grappig, S@nne. Bij mij werkt het heel anders. Er ontstaat een verhaallijn in mijn hoofd, een soort frame. Op gegeven moment begin ik ergens, maar dat kan op iedere willekeurige plek in het stuk dat ik wil schrijven zijn. Daar vanuit bouw ik uit. Soms heb ik wel 6 of 7 van die stukjes waar ik omheen bouw. Vervolgens maak ik er een eenheid van.
• 

  s@nne

  11-07-2005 15:50

  Hallo Channa,

  In wezen hebben we toch een overeenkomst. Wij gaan geen van beiden van te voren zeggen wat we willen maar bij ons beiden ontstaat er spontaan iets. Dat wilde ik Eef ook uitleggen. Dat van jou zal ook geen bewuste zoektocht zijn geweest op het moment dat het in je hoofd kwam en met die beslissing over het wat en hoe heb ik wat moeite, begrijp je. Jij verkt ook vanuit een ingeving en niet een van te voren opgezet iets dat het móet worden. Wat schrijf jij als ik het vragen mag? Heb je al wat uitgegeven?

  Je mag eventueel ook prive antwoorden hoor, mijn der staat open…

  Groetjes en leuk een andere ervaring te horen!

  Krijg jij soms ook van die kriebels dat je echt móet gaan schrijen op dat moment?

  Een vreemde ervaring maar dan komt er vaak het beste werk uit!

  Groeten,

  S@nne
• 

  Robert

  11-07-2005 15:59

  Het ligt voor mij ietsje anders. Ik moet regelmatig dingen voor mijn werk schrijven, en daarbij ben ik aan regels gebonden. Dat is ook wel leuk, om binnen die regels er toch iets van te maken.

  Ik heb naast de baan waar ik mijn hoofdinkomen vandaan heb nog een freelance baan als eindredacteur voor een kattentijdschift, waar ik doorgaans ook een artikel voor schrijf. In die zin kan je dus zeggen dat ik regelmatig publiceer. ;-) Deze artikelen schrijf ik, net als de dingen die ik ‘voor de lol’ schrijf, op de manier zoals ik in mijn vorige bericht aangaf. Wat grappig is, is dat ik na het schrijven soms het hele frame omgooi, zodat het toch weer iets anders wordt dan dat ik eerst in mijn hoofd had. Dat heeft uiteraard ook te maken met de inbreng van de mensen die ik geinterviewd heb.
• 

  s@nne

  11-07-2005 16:24

  Ja channah, als je dagelijks voor je werk aan het schrijven bent zit je in een totaal andere situatie als ik.

  Ik ben helemaal afgekeurd en deed een keer mee aan een schrijfwedstrijd. Hoe het gebeurde weet ik nog niet maar mijn schrijfwerk is nooit op het goeie adres gekomen en ik werd gebeld door iemand die zich bezig houdt met het “keuren” van boeken en vertalen van boeken en zij belde me en vroeg hoe lang ik al schreef. Toen had ik nog nooit is serieus gedaan en ik schrok eigenlijk. Zij raadde me aan zeker verder te gaan maar daar moest ik even aan wennen. Ik wist immers niet waarover ik moest gaan schrijven? Daarbij heb ik twee handbraces om dus ik moest wel de zekerheid hebben dat ik het kon blijven doen. Toen dat allemaal klaar was ben ik op een ochtend voor de computer gaan zitten en heb niet zitten tikken maar dat was werkelijk “rammen”. De woorden vlogen eruit en voor ik het wist had ik een deel klaar. Ik sta er zelf nog steeds versteld van dat dit gebeurt, ik schrik ook weleens achteraf van dingen die ik heb geschreven en heb dan echt zoiets van “komt dát uit mijn koker”? Maar goed, het loopt lekker, ik heb “creatief Schrijven” gedaan bij de LOI nadat ik twee boeken klaar had en nu ik die cursus gedaan heb is het dus corrigeren en schrappen etc. geblazen. Ik heb al informatie gevraagd bij Calbona want bij uitgeverijen zijn ze momenteel zo druk met beroemde Nederlanders dat je nauwelijks aan de bak komt. Calbona kwam met een heel sympathiek voorstel dus wie weet komt alles sneller voor elkaar dan ik ooit droomde! Eén uitgever presteerde het om te schrijven dat mijn boek lekker spannend was en leuk om te lezen, hij had het helemaal uitgelezen en stuurde het drie maanden later terug met de boodschap dat hij het toch maar niet ging uitgeven. Kortom, de eerste uitgever vinden kost tijd. Als ik begin bij Calbona kan ik wat laten zien en dat moet wel schelen!

  Nou, dit is dus mijn kwaal,je ziet het voor je, bijna een hoofdstuk op een prikpagina……..

  Ik hoop dat jullie mijn boeken gauw kunnen lezen!

  Groetjes,

  S@nne
• 

  Robert

  11-07-2005 16:35

  Spannend, S@nne, houd ons op de hoogte!
• 

  s@nne

  11-07-2005 17:57

  Wat dacht je, nu ik deze pagina heb gevonden kan ik ook van jullie nog leren en het lijkt me leuk om met mensen die het zelfde doel hebben leuke dinge te delen!

  Reken er maar op hoor!

  S@nne
• 

  Keighleigh mama van Nick

  17-07-2005 19:21

  Misschien is de ‘vorm’ niet geschikt voor jou?

  Ik schreef vroeger ook anders tegenwoordig wete ik dat ik alleen korte verhalen en columns kan schrijven en heb me daarbij neergelegd, je bent nog jong; zoek eens in een andere richting.
• 

  Willem

  18-07-2005 09:26

  Dag Eef,

  Trek je maar niks aan van de reacties op het forum. Het lijkt wel of S@anne en Keighleigh je van het schrijven af willen houden. Misschien zijn ze jaloers? Misschien voelen ze concurrentie?

  Dat jij op je veertiende jezelf bezig houdt met dit soorten vragen, bewijst immers dat je wel degelijk geschikt bent voor het schrijversvak. Welke vorm, daar moet je zelf achter zien te komen. Laat je er niet vanaf praten en probeer gewoon alles uit. Schrijf bijvoorbeeld je verhaal of de eerste hoofdstukken gewoon in ik-vorm en tegenwoordige tijd. En gooi vervolgens alles om in een hele andere vorm. Kijk vervolgens wat je het best bevalt. Met verleden-tijd-gebruik kun je inderdaad veel varieren, als iemand iets zegt kan het in tegenwoordige tijd. En je hebt nog zoiets als voltooid tegenwoordige tijd waar je leuk mee kunt spelen.

  En inspiratie? Ach. Dat is voor iedereen afwachten. Het komt of het komt niet. Je kunt het wel opwekken door dingen mee te maken, door te lezen, of door je te concentreren op je eigen fantasie, maar je kunt het niet afdwingen.

  Zet hem op!