Hallo,
Een boek schrijf je in de eerste plaats, omdat het leuk is. Het geeft een gevoel van onspanning en toch ook adrenaline. Daarnaast is het een bevrijding om gevoelens gedachten en situaties op papier te zetten. Iedere schrijver heeft fantasie nodig, anders kom je niet ver met je manuscript.
Mag ik erop wijzen dat een boek pas een echt ‘boek’ genoemd mag worden als het uitgegeven is. Voordat het door de molen is gehaald door een corrector heet het een manuscript.
Niet iedere schrijver heeft de behoefte om zijn of haar werk uit te geven. Maar dat doet niets af aan het manuscript. Daarnaast zijn er ook mensen die boeken schrijven, waarbij andere mensen denken ‘waarom is dit in hemelsnaam uitgegeven?’. Let wel, iedere schrijver en/of auteur, heeft een publiek. Het is een sameloop van omstandigheden, mijns inziens. Doorzettingsvermogen (vooral tijdens het schrijven), inzicht, woordbouw, fantasie en met name geluk (als het doel van het proces ten minste uitgeven is) enz. Om maar iets te noemen.
Mijn doel is echter geen verfilming, uitgeven of een perfect gecorrigieerd werk afleveren zonder spellingsfouten, maar fun tijdens het schrijven.
Ieder boek heeft thematiek, als ik zo vrij mag zijn. Zelfs een bouqetreeks, want ook daar komt een rode draad in voor. En iedere schrijver heeft zijn redenen om iets te maken, net zoals iedere schilder zijn eigen motief heeft.
Het verhaal in iemands hoofd is slechts een rode draad die uitgewerkt moet worden tot een geheel die anderen begrijpen, naar mijn mening. En ja, BNN-ers worden nu eenmaal meer begrepen, omdat ze OOK een hoeksteen zijn van bepaalde bevolkingsgroeperingen in deze maatschappij. Wat zij schrijven is herkenbaar, verontrustend of juist vreemd voor mensen. Dat maakt het aantrekkelijk voor veel mensen. Het ‘Ze zijn ook gewoon mensen’-idee of ‘Dat dit kan!’-idee spreekt mensen aan. Wees blij dat er nog mensen zijn die zich onderscheiden van de massa. Wees er juist trots op dat u zoveel geschreven heeft dat niet in het straatje van massa past. Met deze commerciele maatschappij maken veel meer mensen geen kans. Bovendien werden de meeste kunstenaars jaren later pas beroemd.
Ik verwijs naar de zin (en ik schrijf hem niet correct, ik weet het)
'Hebben alle vogels nesten, ohne ick ende du'.
Wist hij veel wat hij schreef, maar het is wel een van de oudste Nederlandse zin en daarmee vrij beroemd. Er is slechts een zin over van iemand wie we niet kennen. Misschien is het enige wat overblijft een noot op een kladblok, wat vervolgens beroemd wordt. Je weet het nooit. Uitgeven en verfilmen is niet het toonbeeld van succes, want het gaat om het product niet enkel om de maker. Dat laten we over aan de BNN-ers, toch?
Met vriendelijke Groet,
Kalyna
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
